گذر عُمر

6 بهمن 1388 دانشجویی در مورد تفاوت دو گرایش رشته علوم تربیتی،مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، و گرایش پیش دبستانی و دبستانی و بازار کار آن ها سؤال کرده. با توجه که سوال از طریق ایمیل فرستاده شده و مشخصه که پرسشگر مهارت استفاده از اینترنت رو داره، خودش به راحتی می توانست این اطلاعات رو پیدا کنه! برای این که چه طور اطلاعات رو پیدا کنید این مطلب رو که قبلا نوشته ام بخونید، زیاد سخت نیست! برای اطلاعات بیشتر در مورد این گرایش ها توصیه می کنم این لینک ها رو که من از طریق گوگل پیدا کرده ام مطالعه کنید 1 - 2 - 3 - 4 - 5 برای داشتن اطلاعات بیشتر برای رشته های دانشگاهی حتما باید نگاهی به سرفصل ها شورای عالی انقلاب فرهنگی برای این گرایش ها داشته باشید چون با موضوعاتی که درس داده می شه آشنا خواهید شد. در این لینک ها 1 - 2 فهرست دروس ارائه شده. برای بازار کار هم این لینک رو که قبلاً نوشته ام بخونید. الان بازار برای تقریباً همه ی رشته ها اشباع است ولی هر رشته ای که با علاقه انتخاب بشه و فرد در طول تحصیل مهارت های اصلی یک متخصص در ان رشته رو خوب کسب کنه بازار کار خوبی خواهد داشت.

1 بهمن 1388 از امروز مجدد نوشتن در وبلاگ آموزش و یادگیری الکترونیکی را شروع کرده ام. لینک این وبلاگ رو هم در بخش پیوندها گذاشته ام.

29 دی 1388 چند وقت پیش با یکی از دوستان صحبت می کردیم. می گفت: فلانی آدم خوبی است اما به درد مسئولیتی که قبول کرده نمی خورد! با نظرش مخالف بودم. نمی شود گفت آدم درستی است و بعد کاری را که می داند (البته شاید خود را به نادانی می زند و یا با کلاه شرعی تکلیف، خود را گول می زند) در آن تخصص و تجربه ندارد را قبول کند . امروز تقویم روی میز اتاقم را که ورق زدم این حدیث از امام حسین (ع) نظرم را جلب کرد: هیچ امری را نپذیر، مگر آن که خودت را شایستۀ آن بدانی. متاسفانه در کشور ما رسم است که به خیلی از افراد، هر مسئولیتی را که پیشنهاد کنند می پذیرند بلافاصله هم می گویند ما که نمی خواستیم تکلیف کردند!. البته شاید این امر به خلق و خوی ما ایرانی ها بر می گردد که در همه چیز خود را صاحب نظر می دانیم و اگر کسی بگوید نمی دانم یا نمی توانم یا تخصص این کار را ندارم، او را فردی خِنگ و کم سواد تصور می کنیم.

28 دی 1388 این روزها هر چند دانشجویان سرگرم امتحانات هستند و قاعدتاً باید سر اساتید خلوت تر باشد، اما کار اساتید، برخلاف تصور بعضی ها، تمام شده نیست! تازه به فکر برنامه های عقب افتاده می افتند. به همین دلیل به جای اینکه این روزها کمی استراحت کنم تا خستگی نیم سال تحصیلی از تن بیرون رود و البته بتوانم مطلب بیشتری در وبلاگ بنویسم، سخت مشغول نوشتن مطلبی هستم که قولش را مدتی پیش داده ام و باید روز جمعه تحویل دهم (امیدوارم به موقع تمام شود). امروز با دریافت ایمیل یکی از دوستان به یاد گذر عمر افتادم. دوستی در مورد یکی از مطالبی که قبلاً نوشته ام از سر دلسوزی (که البته همیشه نسبت به من داشته) ایمیلی فرستاده است. یکی، دو مطلب را تذکر داده اما فکر کردم بخشی از نوشته ی ایشان خواندنی است. همان طور که گفته اند باید تلنگری باشد به همه ی ما: .... قصد ورود در این موضوع را نداشتم یادداشت شما تلنگری به خودم بود که مروری به گذشته و ایستگاه تاریخی که در آن ایستاده ایم و قضاوت آیندگان داشته باشم. البته سخن و درد دل فراوان که در جای خود باید با دوستان انقلاب – البته به شرط آنکه بر عهد قدیم باشند و در گردش ر

25 دی 1388 مؤسسه ای به نام توسعۀ دانش، پژوهش و فناوری فرزان پیشنهاد برگزاری یک دروه آموزش دزدی ادبی به صورت مجازی را به دانشگاه داده است. جهت برگزاری دوره نظر خواستند، که فکر می کنم برگزاری آن با هزینۀ درخواست شده معقول است. سری هم به وب سایت موسسه زدم چندین سامانۀ الکترونیکی را راه اندازی کرده اند که در نوع خود جالب است. امیدوارم این مؤسسه ها با افزایش کیفیت، اعتماد عمومی را به برگزاری دوره های الکترونیکی افزایش دهند.

22 دی 1388 امروز صبح که طبق معمول سری به سایت های خبری انگلیسی زبان زدم خبر ترور یکی از اساتید دانشگاه تهران خبر روز بود ( 1 - 2 ) و البته بسیار دردناک، جلوی درب منزل و در حضور همسر و فرزندان. معلوم نیست عده ای از جان مردم و این مملکت چه می خواهند. آخر به چه گناه و چرا یک استاد دانشگاه که از قرار معلوم تنها گناهش دلدادگی به این مرز و بوم و تربیت دانشجو برای آینده کشور است. چه زیبا و البته جان گداز دکتر شیرزادی این خبر رو منعکس کرده آنجا که به نقل از خانم دکتر محمدی می گوید: .... سراسیمه خود را به بیرون رساندم و دیدم که مسعود به حالت چمباتمه بر زمین افتاده است، او را برگرداندم و دیدم مغزش متلاشی شده است ... می گفت و می گریید و آتش به حاضران می زد. شیون می کرد و می گفت: من دیدم، خودم دیدم، مغز متلاشی شده ی شوهرم را دیدم .... خدایا این چه روزگار است که بر ما می گذرد.

20 دی 1388 یکی از دانشجویان فارغ التحصیل از طریق ایمیل درخواست معرفی کتابی در مورد روان شناسی رنگ ها را کرده است. در این ارتباط: اول این که، فکر می کنم آموزش عالی ما دارای اشکالات اساسی است. چرا کارشناسانی تربیت کرده ایم که مهارت های پایه ای یک متخصص را ندارند. دانشجویان را با ملغمه ای از نظریه ها و محفوظات و متاسفانه بدون کسب مهارت های اساسی روانه ی بازار کار می کنیم. دوم این که، شاید اشکال در سیستم آموزشی نباشد! اشکال در سیستم تربیتی باشد!! به نظر می رسد ما عادت نکرده ایم کمی (فقط کمی!) تلاش کنیم. می توان با اندکی تلاش (خصوصاً برای کسی که با دنیای مجازی آشناست و سؤال خود را از طریق ایمیل مطرح می کند) به راحتی نه تنها پاسخ این سؤال، بلکه پاسخ سؤالات مهم تر را پیدا کرد. سوم این که، منظورم از نوشتن این مطالب این نیست که کسی سؤال نپرسد!! ما (اساتید) حقوق می گیریم که سؤالات علمی را پاسخ گو باشیم. چهارم این که، اگر من نیاز داشته باشم کتابی پیرامون موضوعی پیدا کنم، موارد زیر را انجام می دهم: در سایت گوگل یا در یکی از سایت های خرید کتاب برخط ( مانند 1 و 2 ) موضوع را جستجو می کنم. این نتایج

17 دی 1388 یکی از دانشجویانم با خواندن مطلیی که در مورد اخلاق مداری نوشته ام، مطلب زیر را فرستاده که خواندنش بی فایده نیست: وقتي كه رفتارهاي مردم كشورهاي پيشرفته و ثروتمند را تحليل مي‌كنيم متوجه مي‌شويم كه اكثريت غالب آن ها از اصول زير در زندگي خود پيروي مي‌كنند: 1) اخلاق به عنوان اصل پايه، 2) وحدت، 3) مسئوليت پذيري، 4) احترام به قانون و مقررات، 5) احترام به حقوق شهروندان ديگر، 6) عشق به كار، 7) تحمل سختي‌ها به منظور سرمايه‌گذاري روي آينده، 8) ميل به ارائه كارهاي برتر و فوق‌العاده، و 9) نظم‌پذيري اما در كشورهاي فقير تنها عده قليلي از مردم از اين اصول پيروي مي‌كنند. ما ايرانيان فقير هستيم نه به اين خاطر كه منابع طبيعي نداريم يا اينكه طبيعت نسبت به ما بيرحم بوده‌است. ما فقير هستيم براي اينكه رفتارمان چنين سبب شده‌است. ما فاقد اهتمام لازم جهت آموختن و رعايت اصول فوق كه توسط كشورهاي پيشرفته شناسايي شده ‌است هستيم.

16 دی 1388 قبلاً نوشته بودم ( 1 - 2 ) وقتی کسانی که قاعدتاً باید الگوهای جامعه باشند از تریبون های رسمی به جنگ لفظی با بدترین تعابیر روی می آورند، نباید از جوان و نوجوان جامعه انتظار داشت درمسیر درست گام بردارد. نباید ادعا کنیم که جامعه ای اخلاق مدار داشته و بقیه جوامع باید از ما الگو برداری کنند. اخیراً از یکی از تریبون های رسمی کشور عده ای که با نظر خطیب مخالف بوده اند به بز و بزغاله تشبیه شده اند و بعد هم ایشان، که قاعدتاً به دلیل منسبی که دارد باید الگوی اخلاق باشد، کوتاه نیامده اند و اطلاعیه داده اند که ایراد به من نیست به خداست!! چون خدا کسانی را که بصیرت ندارند به چهارپا تشبیه کرده!! سوال اینجاست که اگر این گونه استدلال کنیم آیا مخالفان این آقا نمی توانند ایشان را با همین استدلال مورد هچمه قرار دهند؟ آیا ایشان خدا هستند که برداشت خود را عین صواب می دانند و برداشت بقیه را در مسیر خطا؟! خوب است نظر یکی از مهاجران افغان، با قلمی که صداقت و پاکی در آن موج می زند، تحت عنوان « ما را خر گویند و شما را بزغاله » را در این زمینه بخوانید. من خواندم و راستش را بخواهید کمی خجالت کشیدم. در

16 دی 1388 هر چند تاریخ اتمام کلاس ها 21 دی ماه اعلام شده، اما در دانشکده از سه روز قبل صندلی های کلاس ها رو داخل سالن چیده اند و عملاً اتمام کلاس ها رو اعلام کرده اند!! در جلسات شورای آموزشی به کرّات پیرامون نحوه و راه کارهایی که می تواند به تشکیل کلاس ها مطابق آئین نامه های موجود در شانزده جلسه منجر شود بحث شده. تقریباً همیشه حرف ها و پیشنهادهای تکراری ارائه می گردد. مشکل اصلی به نظر من به عدم وجود فرهنگ تلاش در جامعه به طور اعم و دانشگاه به طور اخص بر می گردد. از سوی دیگر، به نظر من مشکل رو باید در مدیریت نظارتی ناکارآمد و البته در شیوه اداره ی کلاس ها توسط اساتید دید. اگراستاد بخواهد به راحتی می تواند همه ی دانشجویان رو حتی یک روز به شروع امتحانات هم سر کلاس بیاورد. اگر دانشجویان دو هفته به آخر ترم تعطیل می کنند به خاطر این است که من استاد و مدیر نمی خواهیم!! شاید جالب باشه که در یکی از جلسات یکی از مسئولین می گفت هفته ی آخر که فرجه است و تعطیل!! به عبارت دیگر در سطح مسولین هم باور عمومی این است که یک هفته ی آخر باید تعطیل باشه.

16 دی 1388 شمارۀ جدید مجله اروپایی آموزش باز، از راه دور و الکترونیکی EURODEL با هشت مقاله منتشر شده است. همان طور که قبلاً نوشته ام مقاله های این مجله به طور رایگان قابل دسترس است.

دوشنبه 14 دی 1388 محاسبات پایین رو چک نکردم که درست باشه ولی جالبه. دوستی از طریق پست الکترونیکی برام فرستاده: حقیقتی کوچک برای آنانی که می خواهند زندگی خود را 100% بسازند!!! اگر A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z برابر باشد با: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 هر کدام از عواملی که می توانند برای موفقیت مد نظر قرار گیرند امتیازاتی رو می گیرند: - تلاش سخت : Hard work : H+A+R+D+W+O+ R+K می شود: 8+1+18+4+23+ 15+18+11= 98% - دانش : Knowledge: K+N+O+W+L+E+ D+G+E می شود: 11+14+15+23+ 12+5+4+7+ 5=96% - عشق : Love : L+O+V+E می شود: 12+15+22+5=54% - پول : Money : M+O+N+E+Y می شود: 13+15+14+5+25= 72% - رهبری : Leadership : L+E+A+D+E+R+ S+H+I+P می شود: 12+5+1+4+5+18+ 19+9+16=89% پس هیچ کدام صد در صدی نبودند!! اما چه چیزی صددرصدیه: نگاهی به نگرش بکنیم: نگرش : Attitude می شود: 1+20+20+9+20+ 21+4+5=100% اگر نگرش مان را به زندگی، گروه و کارمان عوض کنیم زندگی 100% خواهد شد. نگرش همه چیز را عوض می کند، نگرش ات را عوض کن همه چیز عوض می شود

12 دی 1388 شب قبل خبر ناگوار فوت یکی از همکاران گرامی به همراه همسر وفرزند در تصادف رانندگی داده شد. خبر بسیار ناگوار و تکان دهنده ای بود. هر دو را از نیکان بودند. سه سال قبل به این بزرگوران کمک کردم تا بتوانند برای ادامه تحصیل به اسکاتلند بروند. دو ماه قبل که برای جمع آوری کمک برای مادر نیازمندی از طریق ایمیل از بعضی از دوستان درخواست کمک کرده بودم، سخاوتمندانه کمکی را اختصاص دادند و همان زمان متوجه شدم که بورس شان را تبدیل به داخل کرده و به تهران آمده اند. به هر صورت آن ها را از دست دادیم و چه از دست دادن سخت و جانگدازی! چرا تا وقتی هستیم قدر همدیگر را ندانیم و از کمک، همراهی و حمایت کردن از همدیگر کوتاهی می کنیم.

11 دی 1388 شبکه آموزش و یادگیری الکترونیکی استرالیا اولین شمارۀ مجلۀ برخط خود را تحت عنوان مجلۀ پژوهش های کاربردی آموزش و یادگیری الکترونیکی در محل کار که به نوعی به پژوهش های آموزش و یادگیری الکترونیکی در موقعیت های غیر رسمی و شرکت ها و .... مربوط می شود، منتشر کرده است. دریافت مقاله ها رایگان است و فقط نیاز دارد در وبگاه مجله عضو شوید. در شمارۀ اول این مجله نتایج چند مطالعۀ نظام دار پیرامون تحقیقات قبلی آموزش و یادگیری الکترونیکی در محل کار به همراه چندین مقالۀ خوب دیگر ارائه شده است.