عصر دیجیتال و چالش های اخلاقی آن
شنبه 29 فروردین 1388
امروز بالاخره دادگاهی در سوئد حکم محکومیت مسئولان سایت «خلیچ دزدان دریایی» که سایتی برای به مشارک گذاشتن فایل های برنامه های فرهنگی است را صادر کرد. علاقه مندان موضوع حق مؤلف (copyright) سال ها است که موضوع جنجال برانگیز این سایت را دنبال می کنند. موضوع نیز از این قرار است که افرادی در این دنیا پیدا می شوند که خیلی بی پرده می وگویند اصولاً حق مؤلف یا کپی رایت را قبول ندارند!! و کلیه محصولات فرهنگی اعم از فیلم، موسیقی، برنامه های تلویزیونی و .... را در سایت هایی به مشارکت می گذارند.
با ورود به عصر دیجیتال و گسترش روزافزون فناروی اطلاعات و ارتباطات در جنبه های گوناگون زندگی بشر در بسیاری از زمینه ها موضوعات جدید مطرح یا موضوعات گذشته در حال بازنگری است. به طور مثال در زمینه مسائل اخلاقی و حقوقی، فناوری اطلاعات و ارتباطات چالش های عمیقی را ایجاد کرده است. یکی از این چالش ها هم موضوع حق مؤلف و ناشر و موضوع مالکیت است. در محیط های علمی نیز عدم توجه به حق مالکیت بسیار جدی است. نتیجه ی عدم توجه به حق مؤلف هم همان دزدی ادبی و تقلب است که به مرور به امری رایج تبدیل شده است.
در ایران عموم مردم با این موضوع آشنا هستند. خیلی از ما وقتی سی دی فیلمی را که یک شرکت با صرف میلیاردها تومان ساخته را به جای قیمت 5 هزار تومان به پانصد تومان می خریم، کلی ذوق می کنیم یا وقتی ده ها آلبوم ترانه های خواننده ای را به قیمت هزار تومان تهیه می کنیم (به جای پنج هزار تومان برای یک آلبوم) از خوشحالی در پوست مان نمی گنجیم و این را به عنوان یک افتخار برای بقیه نقل می کنیم!! اما براستی از نظر قانونی (و برای بعضی از افراد از نظر شرعی) آیا این عمل درست است؟ آیا اگر کسی کیف ما را برداشت، باید به او عنوان دزد داد و محاکمه شود، اما اگر محصولی را که فرد یا شرکتی ساخته و برای ساخت آن وقت و پول صرف کرده و با علم به اینکه او راضی به استفاده از آن نیست، را به طور غیر قانونی برداریم و استفاده کنیم، موجب افتخار و نقل قول کردن است!!
.
امروز بالاخره دادگاهی در سوئد حکم محکومیت مسئولان سایت «خلیچ دزدان دریایی» که سایتی برای به مشارک گذاشتن فایل های برنامه های فرهنگی است را صادر کرد. علاقه مندان موضوع حق مؤلف (copyright) سال ها است که موضوع جنجال برانگیز این سایت را دنبال می کنند. موضوع نیز از این قرار است که افرادی در این دنیا پیدا می شوند که خیلی بی پرده می وگویند اصولاً حق مؤلف یا کپی رایت را قبول ندارند!! و کلیه محصولات فرهنگی اعم از فیلم، موسیقی، برنامه های تلویزیونی و .... را در سایت هایی به مشارکت می گذارند.
با ورود به عصر دیجیتال و گسترش روزافزون فناروی اطلاعات و ارتباطات در جنبه های گوناگون زندگی بشر در بسیاری از زمینه ها موضوعات جدید مطرح یا موضوعات گذشته در حال بازنگری است. به طور مثال در زمینه مسائل اخلاقی و حقوقی، فناوری اطلاعات و ارتباطات چالش های عمیقی را ایجاد کرده است. یکی از این چالش ها هم موضوع حق مؤلف و ناشر و موضوع مالکیت است. در محیط های علمی نیز عدم توجه به حق مالکیت بسیار جدی است. نتیجه ی عدم توجه به حق مؤلف هم همان دزدی ادبی و تقلب است که به مرور به امری رایج تبدیل شده است.
در ایران عموم مردم با این موضوع آشنا هستند. خیلی از ما وقتی سی دی فیلمی را که یک شرکت با صرف میلیاردها تومان ساخته را به جای قیمت 5 هزار تومان به پانصد تومان می خریم، کلی ذوق می کنیم یا وقتی ده ها آلبوم ترانه های خواننده ای را به قیمت هزار تومان تهیه می کنیم (به جای پنج هزار تومان برای یک آلبوم) از خوشحالی در پوست مان نمی گنجیم و این را به عنوان یک افتخار برای بقیه نقل می کنیم!! اما براستی از نظر قانونی (و برای بعضی از افراد از نظر شرعی) آیا این عمل درست است؟ آیا اگر کسی کیف ما را برداشت، باید به او عنوان دزد داد و محاکمه شود، اما اگر محصولی را که فرد یا شرکتی ساخته و برای ساخت آن وقت و پول صرف کرده و با علم به اینکه او راضی به استفاده از آن نیست، را به طور غیر قانونی برداریم و استفاده کنیم، موجب افتخار و نقل قول کردن است!!
.
نظرات