رمضان، روزه، اخلاق

سه شنبه 10 شهریورماه 1388

دکتر محقق داماد سخنان نغزی را در باب رمضان و روزه گرفتن بیان کرده که ارزش خواندن دارد:

- اگر روزه اخلاق ما را تكمیل كند، اثر اجتماعی آن بسیار زیاد خواهد بود.
- اگر روزه می‌گیریم و دعا می‌كنیم، برای این است كه اخلاقمان بهتر شود. برخی فكر می‌كنند مستجاب شدن دعاها فردای قیامت معلوم می‌شود، در حالی كه نتیجه دعا و روزه را در این دنیا هم می‌توان دید.
- زمانی می‌فهمیم دعاها و اعمال ما مقبول بوده است كه ببینیم كارهای زشت را ترك كرده‌ایم.
- آخر ماه رمضان باید دروغگوتر نشویم، حسودتر نباشیم، زبانمان در كنترل بیشتری باشد، مهربان‌تر باشیم و امین‌تر و متخلق‌تر باشیم. بنابراین وقتی در دعاهای خود به گناهانمان اعتراف می‌كنیم، قبول كرده‌ایم كه این صفات را داریم و از خدا می‌خواهیم كه ما را مورد آمرزش قرار دهد؛ یعنی از خدا می‌خواهیم نیرویی دهد كه از كارهای زشت دست بكشیم.
- انسانی كه در مقابل امیال خود از جمله خوردن و آشامیدن در هوای گرم خودداری می‌كند، برایش آسان‌تر است كه زبان خود را از حرف زدن حفظ كند؛ این در حالی است كه مردم ما عملا بیشتر از قضیه ماه رمضان به مناسك این ماه بیشتر از اثر واقعی آن توجه می‌كنند؛ به عبارت دیگر به آداب این ماه بیشتر توجه می‌كنند تا این كه به فكر تكمیل تجربه معنوی باشند؛ در حالی كه روزه به همراه ادعیه، یك تجربه قوی و عملی برای سلوك اخلاقی است و انسان به راحتی می‌تواند اثر آن را در زندگی و رفتار خود ببیند.
- زیربنای ضعف سیاسی، مدیریتی و اقتصادی در كشور، اخلاق است؛ بنابراین اگر اخلاق ما درست می‌شد، سیاست و اقتصادمان هم درست می‌شد.
- چرا امروز كسی كه كاری بلد نیست، وقتی پستی به او پیشنهاد می‌دهند، قبول می‌كند و نمی‌گوید من این كار را بلد نیستم؟ (این به خاطر ضعف اخلاق است)