چند نکته پیرامون منبع نویسی وارجاع درون متن

سه شنبه 12 8 1388

قبل از شروع به نوشتن متن علمی (مقاله، پایان نامه، گزارش تحقیق یا .....) ابتدا باید مشخص کنید چه فرمتی (همان قالب فارسی!) رو در نگارش می پسندید (معتقدید بهترین روشه) و یا مجبورید رعایت کنید. بعضی اوقات شما در منبع نویسی آزادی عمل ندارید. به طور مثال، وقتی برای مجله ای مقاله می نویسید مجبور هستید قالب اون مجله رو رعایت کنید. نمی تونید بگید: روش من بهتره! خیلی ساده مقالتون رو رد می کنن. در مورد انواع قالب های منبع نویسی قبلا مطلب نوشتم برای مطالعه ی این موارد به پیوندهای داخلی (منبع نویسی) مراجعه کنید.

درضمن یادتون باشه منبع نویسی های با قالب های مختلف وحی مُنزل نیستند! اون چه مهمه اینه که شما در تمام طول متن به یک شیوه وفادار باقی بمونید. البته این هم به این معنای نیست که هر طور خواسته باشید منبع نویسی کنید!! بالاخره روش های موجود بعد از کلی کار و تجربه به دست اومده. لذا یه روش منبع نویسی یا ارجاع درون متنی رو انتخاب کنید و در تمام متن اون رو رعایت کنید.

نکته دیگه اینکه هدف اصلی ارجاع درون متن و منبع نویسی اینه که اطلاعات دقیقی در مورد متن و منابع به خواننده بده. به طور مثال: خواننده باید به راحتی بفهمه که چه بخشی از مقاله رو نویسنده از جای دیگه رونویسی کرده، چه بخشی رو خودش نوشته ولی ایده رو از جای دیگه ای گرفته و بالاخره چه بخشی ایده و نگارش متعلق به خود نویسنده ی مقاله است. در ضمن ارجاعات درون متن به شکلی باشه که خواننده به راحتی بتونه اولاً ادرس منبع رو در بخش منابع در اخر مقاله پیدا کنه و ثانیاً اگه خواست منبع رو خودش گیر بیاره و بخونه به راحتی این کار رو بکنه.

پست‌های معروف از این وبلاگ

طرح بلوکی تصادفی شده

کاربرد میانگین هارمونیک یا همساز

کوزه هر چه خالی تر پر هیاهوتر!