حذف دوره راهنمایی تحصیلی
دوشنبه 23 9 1388
این خبر را بخوانید! قطعاً بدانید چنین تغییراتی با چنین سرعت تصمیم گیری، فقط در کشورهایی مثل ایران رخ می دهد. اجازه دهید خاطره ای را نقل کنم:
در انگلیس در بسیاری از خانه ها هنوز شیرهای آب گرم و سرد از هم جداست. وقتی به اعتراض به یکی از معلمان آنجا گفتم این چه وضعی است، در بسیاری از جوامع عقب افتاده هم دیگر از شیرهای مخلوط استفاده می کنند، پاسخش این بود این جزیی از فرهنگ ما است و چه کسی گفته استفاده از شیرهای مخلوط بهتر است و این باید برای ما کاملاً مشخص شود که آن سیستم بهتر است از سیستم قبلی خودمان... باید هر چیزی کاملاً ثابت شود تا بعد اجرا کنیم و البته اصرار آن ها برای حفظ پوند در برابر تغییر سایر پول های اروپایی به یورو هم نمونه ی دیگری است.
متأسفانه بر عکس این موضوع را در ایران می بینیم. همه خود را در همه چیز صاحب صلاحیت و تصمیم گیری می دانند. همان طور که در زمان قبل به قول دکتر منصور یک شبه به تقلید از نظام آموزشی فرانسه دوره های راهنمایی تحصیلی را بدون مهیا کردن شرابط آن ایجاد کردند (دکتر منصور می گفت بدون این که امکانات آن را که از همه مهم تر وجود مشاوران تحصیلی کارکشته بود فراهم کنند فوری دستوری دادند و تابلوها رو بالا بردند!!) حال هم عده ای دور هم نشسته اند و تصمیم گرفته اند که این دوره را ببندند! از این دست تغییرات بدون برنامه در نظام آموزشی زیاد دیده ایم (یکی طرح کاد بود که با بودجه ی هنگفتی به تقلید از نظام آموزشی ژاپن ایجاد شد و زود هم به شکست انجامید، البته قطعاً عده ای از این طرح به نوایی رسیدند!!). این رویه منحصر به تصمیم گیری در حوزه ی آموزش کشور نیست در سایر حوزه ها هم قابل مشاهده است.
چه خوب بود از نیروی بالقوه پژوهشی در ده ها دوره کارشناسی تا دکتری تعلیم و تربیت استفاده بهنیه می شد وقبل از انجام هر گونه تغییری با انجام پژوهش در وهلۀ اول و بعد با فراهم کردن امکانات و برنامه ریزی، از درستی تغییر اطمینان حاصل می شد. تصمیم هایی در این سطح با تصمیم های شخصی که در صورت اشتباه، فقط دامن یک شخص یا خانواده را می گیرد، متفاوت است و یک تصمیم غلط، بازی کردن با سرنوشت مملکت و آینده سازان آن است.
این خبر را بخوانید! قطعاً بدانید چنین تغییراتی با چنین سرعت تصمیم گیری، فقط در کشورهایی مثل ایران رخ می دهد. اجازه دهید خاطره ای را نقل کنم:
در انگلیس در بسیاری از خانه ها هنوز شیرهای آب گرم و سرد از هم جداست. وقتی به اعتراض به یکی از معلمان آنجا گفتم این چه وضعی است، در بسیاری از جوامع عقب افتاده هم دیگر از شیرهای مخلوط استفاده می کنند، پاسخش این بود این جزیی از فرهنگ ما است و چه کسی گفته استفاده از شیرهای مخلوط بهتر است و این باید برای ما کاملاً مشخص شود که آن سیستم بهتر است از سیستم قبلی خودمان... باید هر چیزی کاملاً ثابت شود تا بعد اجرا کنیم و البته اصرار آن ها برای حفظ پوند در برابر تغییر سایر پول های اروپایی به یورو هم نمونه ی دیگری است.
متأسفانه بر عکس این موضوع را در ایران می بینیم. همه خود را در همه چیز صاحب صلاحیت و تصمیم گیری می دانند. همان طور که در زمان قبل به قول دکتر منصور یک شبه به تقلید از نظام آموزشی فرانسه دوره های راهنمایی تحصیلی را بدون مهیا کردن شرابط آن ایجاد کردند (دکتر منصور می گفت بدون این که امکانات آن را که از همه مهم تر وجود مشاوران تحصیلی کارکشته بود فراهم کنند فوری دستوری دادند و تابلوها رو بالا بردند!!) حال هم عده ای دور هم نشسته اند و تصمیم گرفته اند که این دوره را ببندند! از این دست تغییرات بدون برنامه در نظام آموزشی زیاد دیده ایم (یکی طرح کاد بود که با بودجه ی هنگفتی به تقلید از نظام آموزشی ژاپن ایجاد شد و زود هم به شکست انجامید، البته قطعاً عده ای از این طرح به نوایی رسیدند!!). این رویه منحصر به تصمیم گیری در حوزه ی آموزش کشور نیست در سایر حوزه ها هم قابل مشاهده است.
چه خوب بود از نیروی بالقوه پژوهشی در ده ها دوره کارشناسی تا دکتری تعلیم و تربیت استفاده بهنیه می شد وقبل از انجام هر گونه تغییری با انجام پژوهش در وهلۀ اول و بعد با فراهم کردن امکانات و برنامه ریزی، از درستی تغییر اطمینان حاصل می شد. تصمیم هایی در این سطح با تصمیم های شخصی که در صورت اشتباه، فقط دامن یک شخص یا خانواده را می گیرد، متفاوت است و یک تصمیم غلط، بازی کردن با سرنوشت مملکت و آینده سازان آن است.