شایستگی، رمز قبول مسئولیت
29 دی 1388
چند وقت پیش با یکی از دوستان صحبت می کردیم. می گفت: فلانی آدم خوبی است اما به درد مسئولیتی که قبول کرده نمی خورد! با نظرش مخالف بودم. نمی شود گفت آدم درستی است و بعد کاری را که می داند (البته شاید خود را به نادانی می زند و یا با کلاه شرعی تکلیف، خود را گول می زند) در آن تخصص و تجربه ندارد را قبول کند . امروز تقویم روی میز اتاقم را که ورق زدم این حدیث از امام حسین (ع) نظرم را جلب کرد:
هیچ امری را نپذیر، مگر آن که خودت را شایستۀ آن بدانی.
متاسفانه در کشور ما رسم است که به خیلی از افراد، هر مسئولیتی را که پیشنهاد کنند می پذیرند بلافاصله هم می گویند ما که نمی خواستیم تکلیف کردند!. البته شاید این امر به خلق و خوی ما ایرانی ها بر می گردد که در همه چیز خود را صاحب نظر می دانیم و اگر کسی بگوید نمی دانم یا نمی توانم یا تخصص این کار را ندارم، او را فردی خِنگ و کم سواد تصور می کنیم.
چند وقت پیش با یکی از دوستان صحبت می کردیم. می گفت: فلانی آدم خوبی است اما به درد مسئولیتی که قبول کرده نمی خورد! با نظرش مخالف بودم. نمی شود گفت آدم درستی است و بعد کاری را که می داند (البته شاید خود را به نادانی می زند و یا با کلاه شرعی تکلیف، خود را گول می زند) در آن تخصص و تجربه ندارد را قبول کند . امروز تقویم روی میز اتاقم را که ورق زدم این حدیث از امام حسین (ع) نظرم را جلب کرد:
هیچ امری را نپذیر، مگر آن که خودت را شایستۀ آن بدانی.
متاسفانه در کشور ما رسم است که به خیلی از افراد، هر مسئولیتی را که پیشنهاد کنند می پذیرند بلافاصله هم می گویند ما که نمی خواستیم تکلیف کردند!. البته شاید این امر به خلق و خوی ما ایرانی ها بر می گردد که در همه چیز خود را صاحب نظر می دانیم و اگر کسی بگوید نمی دانم یا نمی توانم یا تخصص این کار را ندارم، او را فردی خِنگ و کم سواد تصور می کنیم.