صبر و انسان سالم

دوشنبه 26 بهمن 1388

تلاقی شروع نیم سال تحصیلی با سه مناسب ملی و مذهبی باعث شد که دو هفته ی اول کلاس های دانشگاه طبق سنت ناحسنه!! تعطیل شود. در نیم سال قبل خیلی از کلاس ها از همان هفته ی اول تشکیل شد ولی عدم تشکیل کلاس ها در دو هفته ی اول در این نیم سال قابل پیش بینی بود! ایام عزاداری بود و من هم به مشهد رفتم. هوای واقعاً سرد مشهد (منهای یازده درجه) باعث نشده بود که مراسم عزاداری از رونق بیفتد! مسئولین اعلام کردند بیش از 100 هزار نفر فقط با پای پیاده به مشهد امده اند. تصور ان در هوای سرد غیرقابل باور است و فقط برای کسانی که عاشق هستند قابل انجام.

بگذرم،

در مسیر حرم جلمه ای از امام رضا (ع) دیدم که حیف ام آمد که آن را جایی یادداشت نکنم و به عنوان سوغاتی برای خوانندگان وبلاگ ننویسم. به نظرم باید این جمله را آویزه ی گوش مان کنیم. ما روان شناس ها خیلی اوقات حرف هایی از بزرگان سایر کشورها را بیان می کنیم و بر اساس آن ها به مخاطبان مان رهنمود می دهیم! (رهنمود؟! چون که خیلی اوقات فقط در حد رهنمود باقی می ماند، خودمان هم به آن عمل نمی کنیم!) اما اگر کمی به اطراف خودمان نگاه کنیم جملات عمیقی از بزرگان مذهبی و ملی خودمان داریم که تعمق در آن می تواند دریچه ای باشد برای زندگی بهتر. امام رضا فرموده اند: پایه ی بندگی خدا شکیبایی و خشنودی است. نمی دانم چرا این جمله این قدر در من تأثیر کرد! در این چند روز بارها این جمله را تکرار کرده ام. تاکید بسیار زیادی که چه در قرآن و چه در کلام ائمه بر صبر شده بسیار جالب است. چندین بار تصمیم گرفته ام که در این مورد مطالعه بیشتری بکنم. فکر می کنم صبر (که در این حدیث از آن به شکیبایی تعیبیر شده) شاه کلید انسان سالم است.

پست‌های معروف از این وبلاگ

طرح بلوکی تصادفی شده

کاربرد میانگین هارمونیک یا همساز

کوزه هر چه خالی تر پر هیاهوتر!