بهترین دین از نگاه دالایی لاما
15 مهر 1389
می گویند حرف زیبا و درست را از هر کسی که بشنویم، باید بپذیریم. متن زیر رو یکی از دوستان از طریق رایانامه ارسال کرده. به نظرم خیلی قابل تأمل است. در قرآن خوانده ایم که نماز بازدارنده از کارهای زشت و منکر است. اما اگر کمی با خود بیندیشیم، آیا واقعاً برای ما این طور بوده؟ آیا وقتی در بسیاری از ظواهر دین که در قرآن به آن تصریح نشده، وسواس به خرج می دهیم، اما به باطن دین که در قرآن به طور مکرر تصریح شده توجهی نداریم، می توانیم خود را مسلمان و دین دار بدانیم. آیا غیر از این است که اسلام یعنی دین ایمان و عمل صالح؟ به راحتی دروغ می گوییم، غیبت می کنیم، رشوه می گیریم و رشوه می دهیم، کم فروشی و گران فروشی می کنیم، ربا می خوریم و می دهیم، و ...
بگذریم، مطلب زیر گفت و شنودی است بین لئوناردو باف يک پژوهشگر دينى معروف در برزيل و دالای لاما ست. باف این طور نوشته:
در ميزگردى که درباره «دين و آزادى» برپا شده بود و دالايى‌لاما هم در آن حضور داشت، من با کنجکاوى، و البته کمى بدجنسى، از او پرسيدم: عالى جناب، بهترين دين کدام است؟ من فکر کردم که او لابد خواهد گفت: «بودايى» يا «اديان شرقى که خيلى قديمى‌تر از مسيحيت هستند.» دالايى‌لاما کمى درنگ کرد، لبخندى زد و به چشمان من خيره شد ... و آنگاه گفت: «بهترين دين، آن است که شما را به خداوند نزديک‌تر سازد. دينى که از شما آدم بهترى بسازد.» من که از چنين پاسخ خردمندانه‌اى شرمنده شده بودم، پرسيدم: آنچه مرا انسان بهترى مى‌سازد چيست؟ او پاسخ داد: «هر چيز که شما را دل‌رحم‌تر، فهميده‌تر، مستقل‌تر، بى‌طرف‌تر، بامحبت‌تر، انسان دوست‌تر، با مسئوليت‌تر و اخلاقى‌تر سازد. دينى که اين کار را براى شما بکند، بهترين دين است»