کاربرد مقیاس عناصر صوری هنردرمانی (FEATS) در تشخیص اختلالات درونی سازی شده
20 دی 1389
امروز دفاع دو دانشجوی دیگر کارشناسی ارشد روان شناسی تربیتی دانشگاه بیرجند (ورودی 87) که هدایت پایان نامه های شان را بر عهده داشتم، انجام شد. مختصری از موضوع و جلسه ی دفاع ان ها را ارائه می کنم:
اولین دفاع گزارش طرح پژوهشی کاربرد مقیاس عناصر صوری هنردرمانی در تشخیص نشانگان درونی سازی شده در نوجوانان ایرانی بود. مقیاس عناصر صوری هنر درمانی توسط گانت 1998 عرضه شده و هدف آن ارائۀ مقیاسی استاندارد در مورد سنجش های مبتنی بر هنر است. در این مقیاس، نقاشی های مراجعان بر مبنای 14 عنصر ارزیابی می شود. چون قبلاً این مقیاس در ایران به کار گرفته نشده بود، در این طرح با تهیه مقیاس از خارج کشور، ترجمه آن، اولین گام ها برای استفاده از این ابزار در موقعیت های بالینی برداشته شد. پژوهش انجام شده با دقت و تلاش بسیار زیاد انجام گرفته بود. برای اجرای طرح، با سرند بیش از 700 دانش آموزان پسر و دختر دبیرستان های شهر بیرجند، 30 دانشجوی دارای مشکلات درونی سازی شده شناسایی شدند. 30 دانش اموز عادی نیز بر اساس سن، جنس، پایۀ تحصیلی، معّدل، شغل پدر و مادر با این گروه همتاسازی شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه خودگزارشی نوجوان (YSR)، مقیاس عناصر صوری هنردرمانی (FEATS)، آزمون نقاشی(PPAT) و چک لیست مشاهدات رفتاری آزمودنی ها استفاده شد. بعد از چندین مطالعه موردی برای تسلط نمره گذاران، در نهایت اجرای اصلی انجام شد و نتایج نشان داد:
1) بین نمره گذاری ارزیابان در ده عنصر مقیاس (به استثناء عنصر تکرار) همبستگی مثبت و معنادار وجود داشت.
2) به استثناء عنصر منطق، در سایر عناصر مقیاس تفاوت معناداری بین دو گروه دانش آموزان با نشانگان درونی سازی شده و بدون نشانگان درونی سازی شده وجود دارد.
3) فقط در عنصر کیفیت خط تفاوت های بین دختران و پسران تفاوت معنادار از نظر آماری مشاهده شد.
4) مقیاس عناصر صوری هنردرمانی می تواند به عنوان ابزاری معتبر برای تشخیص مشکلات شناختی- رفتاری نوجوانان مورد استفاده قرار گیرد. با این وجود نیاز به پژوهش های بیشتر در این زمینه وجود دارد.