خواهم نوشت

15 فروردین 1390

دهه 90 خورشیدی را آغاز کرده ایم و امیدوارم اولین سال آن برای همه سالی توام با موفقیت و سلامتی باشد. از آخرین مطلبی که در وبلاگ نوشته ام نزدیک دو ماه می گذرد و در این مدت در مورد ادامه دادن یا ندادن (به عبارتی وقت صرف کردن و یا نکردن نوشتن برای) وبلاگ مردد بودم. امروز بالاخره تصمیم گرفتم کرکره وبلاگ را مجدد بالا بکشم و بنویسم. در این مدت خصوصا در روزهای اول فیلتر شدن، پیام های زیادی، بعضاً از دوستان و دانشجویان نادیده، که جویای احوال من شده بودند، به دستم رسید. بعضی از آن ها نگران بودند و فکر می کردند اتفاقی برای من افتاده است! غافل از اینکه وبلاگ گذر عمر منحصراً فیلتر نشده است بلکه کلیه وبلاگ هایی که از سرورهای خارجی مانند بلاگر استفاده می کنند، به صورت فله ای فیلتر شده است. ان شا الله در فرصت مناسب به طور مفصل در مورد فیلترینگ، خصوصاً این نوع بدیع اش!!، خواهم نوشت و بعضی از نظرات دریافتی را نیز منعکس خواهم کرد. یکی از دلایل عدم رغبت به نوشتن در این مدت، آمار بازدید کنندگان وبلاگ بود که به شدت افت کرد و آن تعداد معدود بازدید کننده نیز، گروه هدف مطالب این وبلاگ (که دانشجویان داخل ایران است) نبودند. در مورد تغییر سرور وبلاگ هم فکر کردم، اما نهایتاً تصمیم گرفتم همین جا بنویسم.

یادمان باشد، می توان گفت نخوان، نبین و ننویس! اما نمی توان گفت فکر نکن و دلسوز مملکتت نباش. اگر بر قلب ها حکم برانیم، اندیشه ها را به تسخیر درخواهیم آورد و در چنین وضعیتی نیازی به فیلترینگ نخواهیم داشت.

پست‌های معروف از این وبلاگ

طرح بلوکی تصادفی شده

کوزه هر چه خالی تر پر هیاهوتر!

کاربرد میانگین هارمونیک یا همساز